top of page

Προσωπικές ιστορίες

Εδώ  μοιραζόμαστε μαζί σας,  ιστορίες που γράφουν φίλοι και εθελοντές  Home-Start

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

H παρακάτω ιστορία γράφτηκε στα πλαίσια του εργαστηρίου επικοινωνίας και δημιουργικής έκφρασης για την Ημέρα της Μητέρας, που διοργάνωσε η Home-Start Hellas και η Φιλολογική Στέγη Πειραιώς. Οι συμμετέχουσες μητέρες είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν σκέψεις, συναισθήματα και εμπειρίες και να συνθέσουν από κοινού μια ιστορία με θέμα τη μητρότητα. Μετά τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας, που όλες ζήσαμε, ήταν πολύτιμη μια τέτοια συνάντηση με θετικά συναισθήματα και επαφή.

(η ιστορία μας ξεκίνησε με αυτή τη φράση, που έγινε τελικά ο τίτλος της)

 

Ήταν κάποτε μια μητέρα...

Το παιδί γρήγορα στον παιδίατρο, άκουσε η Ελένη να λέει ο μαιευτήρας την ώρα που γέννησε τον Παναγιώτη. Η γέννηση ενός παιδιού... η αρχή μιας ιστορίας...

Την ιστορία συνέθεσαν οι  Κάλλι Λάσκαρη, Γεωργία Γιαννιού, Σοφία Σπύρου, Περιστέρα Βουλγαράκη, Εύη Χατζηβαρνάβα, Βίβιαν Κομνηνού, Καμέλια Γκαβαρδίνα, Γεωργία Καούρα, Κατερίνα Τζωρτζακάκη. Μαζί μας ήταν και η μικρή Αναστασία.                     

Ο ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ ΛΑΓΟΣ

 Της Κατερίνας Τζωρτζακάκη

Μια ιστορία εμπνευσμένη από την επίσκεψή μου στο σπίτι μιας οικογένειας του HomeStart Πειραιά και την αρχή μιας νέας σχέσης με δυο δίδυμα αδέρφια δέκα ετών, που έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά. Η δουλειά που κάνουμε στο HomeStart, όπως και κάθε εθελοντική εργασία είναι πάνω από όλα έμπνευση. Είναι σχέση. Οι εθελοντές επισκέπτονται τις οικογένειες στα σπίτια τους. Αναπόφευκτα θα δεθούν περισσότερο μαζί τους. Θα μάθουν τους εξυπηρετούμενους πολύ καλύτερα από ό,τι αν τους έβλεπαν σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον αφού θα τους δουν να κινούνται στον οικείο χώρο τους. Θα νιώσουν πως συμμετέχουν με κάποιο τρόπο στη ζωή των οικογενειών αυτών.
 

 Όταν δουλεύουμε με παιδιά, η αίσθηση της ευθύνης είναι πάντα μεγάλη. Μα η ελπίδα πως ίσως αφήσουμε κάτι λίγο,  κάτι ελάχιστο στη ζωή τους είναι το κίνητρο και αυτό που τελικά κάνει αυτήν την προσπάθεια να αξίζει

Οι μικρές ιστοριούλες της Σαβίνας

Ένα παραμύθι για παιδιά αλλά και για μεγάλους

Στο σπιτάκι του Άι Βασίλη επικρατεί βαριά ατμόσφαιρα. Ο καημένος αρρώστησε στην πιο ακατάλληλη εποχή του χρόνου. Βήχει, τον πονάει ο λαιμός του και ανέβασε υψηλό πυρετό. Αισθάνεται εξαντλημένος και καταστενοχωρημένος. Με δυσκολία σηκώνεται από το κρεβάτι, Στο εργαστήρι του επικρατεί μεγάλη αναστάτωση. Τα ξωτικά ανησυχούν. Είναι αδύνατον να ολοκληρώσουν τις παραγγελίες των παιδιών ως την πρωτοχρονιά.

 

-Άι Βασίλη τι θα απογίνουμε τώρα; Χωρίς εσένα δε γίνεται δουλειά.
Σκέφτηκε, ξανασκέφτηκε ο καλός Άγιος και βρήκε τη λύση.

 

-Ακούστε τι θα κάνουμε, είπε στα ξωτικά του.
Φέτος δε θα μοιράσουμε δώρα σε όλα τα παιδάκια.Θα μοιράσουμε μόνο στα πιο φτωχά. Σε αυτά που οι γονείς τους είναι φτωχοί άνεργοι και δεν μπορούν να τους αγοράσουν κανένα δώρο.

 

- Και στα άλλα; Θα περιμένουν και αυτά το δώρο τους.

 

-Στα άλλα θα γράψουμε από ένα γράμμα και θα τους εξηγήσουμε ότι φέτος πρέπει να σκεφτούν ότι είναι ανάγκη να παραχωρήσουν τη θέση τους στα ανήμπορα φτωχά σπιτικά. Θα πάρουν δώρο από τους γονείς τους. Είναι η σειρά τους να δείξουν την αγάπη τους στους φτωχούς φίλους τους.

 

Έτσι και έγινε και κανένα παιδάκι που δεν πήρε δώρο δεν παραπονέθηκε.

«ΔΥΟ ΚΑΛΑ ΛΟΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΑ»

μια χριστουγεννιάτικη ιστορία

της Κατερίνας Τζωρτζακάκη

Μια φορά κι έναν καιρό πλησίαζαν τα Χριστούγεννα…
Όλα ήταν στολισμένα, οι δρόμοι, τα σπίτια, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα…

 

Στο σπίτι μιας γιαγιάς, που ζούσε μόνη της, κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, μέσα στη φάτνη ήταν ένα προβατάκι.
Ήταν λίγο ανήσυχο. Δεν του άρεσε να περιμένει. Γκρίνιαζε διαρκώς.

 

«Βαρέθηκα εδώ μέσα! Θέλω να βγω έξω, στους δρόμους! Να δω τον κόσμο, να περπατήσω, να ζήσω περιπέτειες! Όλον τον χρόνο κλεισμένος στο πατάρι και τώρα εδώ κάτω χωρίς να κάνω τίποτα…»

 

«Κάνε  λίγη υπομονή, του έλεγε το γαϊδουράκι της φάτνης. Θα έρθει σε λίγες μέρες ο Άγιος Βασίλης.»........ (πατήστε το κουμπί για να διαβάσετε όλη την ιστορία)

 

Οι χριστουγεννιάτικες μικρές ιστορίες της Σαβίνας

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη

είμαι ο Πετράκης, με ξέρεις ε;

Είμαι εγώ που πέρυσι σου ζήτησα το τραινάκι. Παίζω συνέχεια μαζί του.

Είμαι εγώ που σε τρατάρω μελομακάρονα και κουραμπιέδες και στα αφήνω στο τζάκι με ένα ποτήρι νερό. 

Εσύ πάντα τα τρώς. Γι αυτό είσαι χοντρούλης;

Φέτος θα σου ζητήσω κάτι για τη μαμά μου, όχι για μένα.

Είχαμε ένα μικρό σκυλάκι και μας αρρώστησε, δεν το έχουμε πια. Ταξίδεψε στον ουρανό.

Μήπως το έχεις συναντήσει εκεί που πετάς με τους ταράνδους σου;

Αυτό το σκυλάκι σου ζητώ για δώρο.

Η μαμά μου κλαίει όταν το σκέφτεραι. Το αγαπούσαμε πολύ, μα πιο πολύ από όλους εκείνη.

Βρες το να της το φέρεις σε παρακαλώ.

Αυτό σου ζητώ.

Σε φιλώ Άγιε μου Βασίλη.

       

        Ο Πετράκης

ΓΙΟΡΤΕΣ , ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ

Της Κατερίνας Τζωρτζακάκη, ψυχολόγου/συγγραφέα

Οι φετινές γιορτές βρίσκουν τη χώρα στην ίδια άσχημη, ίσως και χειρότερη κατάσταση. Με δυσκολίες οικονομικές και κοινωνικές. Φόροι, ανεργία, προσφυγικό, πολιτική απογοήτευση είναι κάποιες από αυτές. Πολλές οικογένειες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, άλλες καταφέρνουν να τα βγάζουν πέρα, μα έχουν χάσει την ελπίδα τους. Ο καταναγκασμός της χαράς των εορτών, οι καταναλωτικές συνήθειες που τις συνοδεύουν συχνά μεγαλώνουν τη θλίψη ή την απελπισία. Και φυσικά όταν στις οικογένειες αυτές υπάρχουν παιδιά, η κατάσταση δεν είναι καθόλου απλή, καθόλου εύκολη.

(πατήστε το κουμπί για να διαβάσετε όλη την ιστορία)

Τα παιδιά μου έχουν τρεις γιαγιάδες

H εμπειρία της Βανέσας από την Αυστραλία, μητέρας τριών παιδιών, από την παρουσία της Τρις, εθελόντριας Home-Start στη ζωή της

"Τα παιδιά μου έχουν τρεις γιαγιάδες". Όλες τους αγαπούν τα παιδιά  μου και κάνουν ότι καλύτερο γι’ αυτά. Δυστυχώς, λόγω απόστασης, θεμάτων υγείας και περιστάσεων, οι δύο βιολογικές γιαγιάδες δεν μπορούν να συμμετέχουν στη ζωή μας με κάποιο πρακτικό τρόπο.

Ως μόνος  γονιός, με τρία γεμάτα ενέργεια παιδιά να φροντίζω, θεωρώ τη δουλειά μου γεμάτη προκλήσεις, αλλά μερικές φορές μοναχική και άλλες φορές εξοντωτική. Η κατάθλιψη και η ανησυχία υπήρξαν τα προβλήματα μου. Σε αυτό το σημείο η φίλη μου η Τρις  (η τρίτη μη-βιολογική γιαγιά των παιδιών) υπήρξε ευλογία...... (πατήστε το κουμπί για να διαβάσετε όλη την ιστορία)

bottom of page